Şita hengâmının şiddeti geçti Gayrı renge girdi zamane dostum Bahar demlerinin kokusu düştü Dağıttı amberin cihana dostum Eridi karları yeşerdi çöller Sürüldü zincirin bulandı seller Şükûfe açılır estikçe yeller Minnet ne sümbüle reyhana dostum Der ki Âşık Ömer açıldı güller Cennet misal oldu sahralar çöller Seyrü sülûk etti hep ehlidiller Sen niçin çıkmazsın seyrana dostum