Bir Köşede Yatar Ağlarım

Mahzuni Şerif

Bu yıl benim yeşil bağım kurudu 
Dolu vurdu yaprakları kurudu
Benim de saz tutan elim varidi
Şimdi bir köşede yatar ağlarım

Benim ile lokma yeyip içenler 
Gölgemin altında konup göçenler
Sizi zalim dar günümde kaçanlar
Ben kendi kendime çatar ağlarım

Çırpına çırpına bir yuva kurdum 
Bebeği görmedim kundağı gördüm
Deryada boğuldum karada vurdum
Çileden çileye batar ağlarım

Mahzuni Şerif'im budur ahvalim 
Zamane bozulmuş insanlar zalim
Kıyamete kadar gider vebalim
Sabır edip matem tutar ağlarım