Bir saman alevi oldu aşkımız Bu aşkta kül bile bırakmadın ki Ağlayıp yalvarman şimdi anlamsız Ben ağlarken sen hiç ağlamadın ki Terkeden sen oldun niye yanayım Kanayan kalbini niye sarayım Sevgilim deyip de nasıl anayım Sen bana dost bile olamadın ki İçimde alevdin, rüzgarsız söndün Bir yangın olup da yakamadın ki Gözümde yaştın sen, düştün döküldün Kalbime yol bulup akamadın ki...