Robenson

Cahit Sıtkı Tarancı

Robenson, akıllı Robenson'um, 
Ne imreniyorum sana bilsen! 
Göstersen adana giden yolu; 
Başımı dinlemek istiyorum. 
Ben gemi olurum, sen kaptan ol; 
Yelken açarız bir sabah vakti. 
Güneşte gölgemiz olur deniz 
Yolculuk! derken adamızdayız. 
İsterdim tercümanım olasın, 
Tanıtasın beni balıklara, 
Vahşi kuşlara ve çiçeklere; 
Bizdendir diyesin benim için. 
Ağaca çıkmasını bilirim, 
Tanırım meyvanın olmuşunu; 
Taş kırmak da gelir elimizden 
Ateş yakmak da, aş pişirmek de. 
Robenson, halden bilir Robenson, 
Adan hâlâ batmadıysa eğer, 
Alıp götürsen beni oraya, 
Deniz yolu kapanmadan evvel!