Öyle uzak ki susuşun Isıtmıyor saydam sokakların cumbalarından sarkan Acılı sonbaharı Hangi boşluğu dolduruyor çığlık çığlığa Bir karabasan uçurumunda yüzünün duru giziyle çizilen hüzün Bastırılmış korkuların alanları doldurduğu Uzun sürmüş karanlıklarda çoğalan Çocuksu gözlerdeki ışık Yalnızlığın saçlarından derin kuyulara Göz yaşları gibi dolan umutsuzluk Ve kavruk bir gül çoğalıyor