Örüp Ince Bir Tigla

Behçet Aysan

duvarda, solgun işiklarla oynaşmada
bir örümcek ve düşüncelerim
ince bir tigla
örüyor agini, sessizce
gün
batiyor.
 
kara battaniyeli
bir ölü yürüyor sonra
kireç döküntüleri ne kadar da
benziyor ona,
öldürülmüş bir arkadaşinin
fenerini tutuyor,
içli bir madenci şarkisiyla
 
geçerken
şehrin dikenli telleri arasindan.
 
limanda yük boşaltiyordu kardeşi
dünya geniş
pergeliyle yer açiyordu,
onunla koşanlarin kalbinde
ve bir gül agacinin
tomurcugunda yeniden açiyordu.
 
sessizce gün batiyor,
bir aşk bitiyordu
bir aşk
dagilmiş bir gerdanlik gibi.
 
sakallarim uzuyor,
bir yara
bir yara durmadan
isliyordu kendini
ben de
çekiyordum
derin aglardan
çekiyordum gölgemi.
 
sevmiyordum artik
ne sis çanini
ne dag lalesini
 
günlerim degiyordu
ateşten bir dolunaya.

Kaynak: Karşi Gece