Sebep Ey

Erdem Bayazıt

Fetih Gemuhluoğlu'nun aziz anısına

Ürpertir tabiat üfleyince rüzgarı derin gök soluğu 
Ulu ses dokununca çarka 
Düşer ölümün gölgesi eşyaya. 
Başlar eşyada hareket kurtulmak için kendinden 
Daha öteye geçmek için arınmak gibi elbiseden 
Yakalar ölümsüzlüğün sonsuz ipini 
Sonra ses olur 
Zamanın idrak incisi ses döner döner döner de 
Yönelir sebebe 
Sebeb ey. 
Sesi damarla çizer 
Mutlak sözü damarda kanla çizer 
Uzar bir göz ağrısının gecesi uçsuz bir nehir gibi 
Bir bebeğin ilk hecesi düşer ağzından ansızın ve bulur 
Aklı yontan o sonsuz sesi bulur 
Sonra toprak sıkışır sıkışır taşar da renk olur tarlada 
Güneşin çarpılmış elçisi Van Gogh'la gelir önümüze 
Portakalla yayılır karanfilde tutuşur karar kılar denizde 
Renk denizde karar kılan ebedi tarla olur 
Renk başkaldırırken helezonlar çizerken ses 
Som fatih su fetheder tabiatı 
Döner döner döğünür eritir dağları yobaz kayaları 
Daha der sığmaz kabına yönelir göğe teslim olur 
Ve düşerken toprağa çağırır 
Sebeb ey. 
Her sabah bütün bitkiler iştahlı bir çocuktur 
Emer emer emerler toprak anayı 
O sultan hazinesi o hep veren sonsuz cömert anayı 
Yeşil hayat kırmızı hareket sarı sabır emerler 
Ve beyaz iman çizer sesini 
Tamamlar kavisini 
Sebeb ey.

Ankara - 1966