Kararsiz
Öncel İpekçi
Karar verdin mi !
Gitmeye
Istanbul’a
Daha gitmeden
kasabana
Bakıyorsun
Ellerin de depremli
haritaya
Bakırköy nere ...
Nereymiş Samatya
Birkaç kaybolmayla
Öğreneceksin nasılsa
Yeter ki başlamasın
Polisler aramaya
Sen kararlı !
Sen nişan takımlı
Haydi ! veda vakti
Şapkan elinde sıkıldı
Tüm ailen gözünün önünde ...
Biri daha var
Karanfili mendile
işlemiş
Sevgisi ciğerine
Silemedin yazını
Saramadın aşkını !
içine sine sine...
Yemenisi sırılsıklam
Yetmiyor omuzu Emine’nin
Silmeye çalışıyor kaderini
Göğsünde Şükriye’nin
Tutmuyor beli
Kapanıyor dizlerine
Kaldırıyor başını
Açıyor buğulu gözlerini
Bakışları güneş karalı
ensende
Soruyor kendine;
- Kavuşmak için
bunca ayrılık neden be !
Çift öküz çıkmamış
ahırda
Köpekler saklanmış
İstemezler gitmeni
- Karışma ! derler
Bölüşme başka dertleri !
Bilirsin güçlüdür hisleri
Sen kararlı !
Bacın öptü ya elini
Gözü sürmelin
ayası kınalı
Anan kokladı ya
Terini ...
Bir içli soludu ...
Karnında tarifsiz acı
Sanırsın yeniden doğurdu
Yaktı tenini
Kıskandı güneş
Bıraktığı
Yavrııım! sesli nefesi
Babansa
yüreği yaralı
- Bari ! diyor
Dönse !
Paralı
Sen kararlı !
Aradın ya üstünde
İstanbul’u
Boş ceplerinden
birindedir adresi
Inşallah aynen bulursun
Yerine nöbetler tuttugun
Tertibin Dursunu !
Gideceksin ya
Gözler ...
Pamuk Nine’n ...
Yaşli !
Göçü bir türlü anlamadi
Yedi düvelin alamadigini ...
Nasil terk ederdi
insan
Kendi topragini !
Babasi gitmişti böyle
Iki kez askere
Emmileri ... dayisi
Bir de ... !
Çoktan ... geçti sizisi
Kendinden
büyüktü
Çocukluk aşki ...
Anlatamadilar şu göçü
Ne yani !
Torunu da mi olacakti
Şehit
ya da Gazi
Ne bilsin !
Hatirlatan
terk edişleri
Hep
Seferberlikti ...
Bunlar geçerken
aklindan ...
Öpülmüştü
Ince derili
Kalin damarli
Mübarek elleri ...
Alinmişti
"Hayir Duasi"
çoktan ...
Sen kararli !
Helalleştin ya dünyanla
Dönüp attin ya bir adim
Geçirdin bir kararsizlik
Bir ürperdin
Agirlaşti ya bavul
Hoş geldin !
Burasi
Uzak belledigin
Istanbul.
Kaynak: Rüzgar Kanatli Sevdama