Bize Kalan

Yusuf Hayaloğlu

Bize kalan,
Insanliga birakmak istedigimiz degildi.
Binlerce fidan ektik halkin çölüne
Su vermediler, egildi.

Bizim eskiden sevdalarimiz vardi
Kizaran yanaklari öpmelere utandik
Sonra suç olmak girdi araya

Bizim eskiden umutlarimiz vardi
Yikilan duvarlarin gövdesine yaslandik
Sonra yanilmak girdi araya 

Bize kir bize pas
Bize tortusu kaldi
Dostlar tükenip düştüler
Yok olma korkusu kaldi

Bizim eskiden gülüşlerimiz vardi
Kirilan yüreklere öylesine dagittik
Sonra aglamak girdi araya

Bizim eskiden öfkelerimiz vardi
Tutuşan daglarin seherine yar olduk
Sonra vurulmak girdi araya

Bize kan bize ter
Bize gözyaşi kaldi
Yillar çigneyip geçtiler
Yaşama telaşi kaldi