İşte Böyle

Yavuz Bülent Bakiler

Yalnızım. 
Gündüzler, geceler boyu yalnız, 
Ne elimden tutan dost, ne yüzüme gülen kız Dolaşıp durduğum sokaklar ıssız. 

Sokaklar unutturmaz yalnızlığımı, 

Bekarım. 
Beklemez yolumu penceresinde karım. 
Ne bir türkü duyarım bekar odamda ince 
Ne dağınık eşyama değer kadın eli 
Ne olurdu her akşam eve gelince 
Masal gözlü bir çocuk 'Baba' deseydi. 

Rüyalar unutturmaz bekarlığımı 

Çirkinim. 
Usandım tek başıma türküler çağırmaktan Biliyorum güzel değil gözlerim, dudaklarım İçinizden çıkıp gitsem bir gün diyordum Başladığım bütün türküler yarım 
Öyle bakmayın yüzüme kahroluyorum... 

Türküler unutturmaz çirkinliğimi... 

Üstelik şairim bilemezsiniz 
Her akşam rüzgar gibi sokaklara düşürek 
Elleri ceplerinde birisi gezer 
Bir yürek taşı gögsünde duygulu, ürkek 
Ceylan yüreğine benzer 

Mısralar anlatmaz şairliğimi.