Sen Pişmanlığı Bilmezsin

Yavuz Bülent Bakiler

Gözlerin olmasaydı, beni ağlatmasaydı 
Alıp giderdim başımı uzak iklimlere yarın 
Hani bahar gelince pembe güller açar ya 
Senin de öyle mektupların. 

Şarkıların, türkülerin en güzel olduğu yerden 
Ne olursun bir ses getir bana yetecek. 
Seni güzelliğin mi alıp götürdü birden? 
Ama bu yalnızlık beni hep kahredecek. 

Burası İstanbul mu böyle yosun kokulu? 
Gel gitme vakit erken. 
Gel Beyazıt Kulesi'nden türküler söyleyelim.
İstanbul bu kadar güzelken 

Şimdi Japon türküleri söyleniyor gel! 
Rüzgar gibi uzaklardan, yelken gibi denizlerden 
Gel bırakma sokaklarda böyle yapayalnız beni
İSTANBUL BU KADAR GÜZELKEN.