Emine Bacı

Yavuz Bülent Bakiler

Ben Numanlar Köyü'nden Emine Bacı 
Yaşım belki doksanbir, belki seksensekiz. Ellerim ayaklarım buğdaylar kadar temiz 
Yaz gelince dibeklerde çaresiz 
Dövülen benim benim, benim! 

Benim şimdi harmanlarda savrulan 
Kara topraklarda buğu, yetim ocaklarda duman Seferberlik yıllarından beri dul kalan 
Gelinim, gelinim, gelinim!... 

Ben Numanlar Köyü'nden Emine Bacı 
Ürüzgarın erittiği karlara benziyorum. 
Gayrı söner odamda geceleri yanan mum 
Yüreğime bir ses verin diyorum 
İnim inim, inim inim!... 

Ben Numanlar Köyü'nden Emine Bacı! 
Tadım tuzum yok gayrı, ağzımda dilim acı 
Varıp hangi doktordan alsam ilacı 
Ben kim, doktor kim, ben kim?... 

Beni böyle ilmek ilmek dokuyup saran ağrı Biliyorum gayrı, bölüme çağrı 
Kuru dallar gibi Allah'a doğru 
Uzar beş vakit ellerim, ellerim, ellerim! 

Ben Numanlar Köyü'nden Emine Bacı 
Üzerime dağlar gibi çile gelir de 
Ya sabır çekerim evvel emirde 
Bir kuru canım var çok şükür bir de 
Bir yatak bir yorgan bir kilim. 
Bir yatak bir yorgan bir kilim...