Ölümü Bayram Sandım

Bülent Tekin

I.
Kötülükleri tanımadan önce
Seni melek sanmıştım;
Işıl ışıl yanan
Aydın,
Apaydın bir insan.

II.
İnsandık
Sevda çekerdik
Acılar içerisinde,
İnandık,
    uzun bir süre
        meleklere
            ezile ezile.

III.
Kötülükleri görünce
Ölümü bayram sandım.
Özlemle bekledim
Bir bayram hediyesi gibi.
Gelmedi,
   yolu şaşırmıştı,
Dolaşıyordu sinsi sinsi.

IV.
Yanı başımda gelinim sandım.
İnandık,
Acılar içinde
Melek yüzlü güzele
             uzun süre.

V.
Ölüm korkusunda
Gözlerin kızıl,
Gözbebeklerin
            simsiyah.
Gözlerinde okudum
            ölümü sevdalım.
Sonunda anladım:
Artık ölüm bile yetmiyor!