Çocuk Gibi Tiril Tirilliğinle

Ataol Behramoğlu

Çocuk gibi 
  tiril tirilliğinle 
    kucaklardım seni.. 
Yazlar ve unutuşlar geçerdi. 
Günlerin güneşini içerdim. 
   Sessizce 
    aşkın 
     teri 
dolardı kasıklarıma... 
Fıçılarda damıtılmış 
   şarap renginde şafak... 
Ayaklarının bastığı kumlara 
   basardı ayaklarım... 
İnce 
  güzelliğin senin 
seni kuşatan 
  gökyüzü kadar sadeydi... 
İnsan 
  güzelliğin senin.. 
Katıksız merakın.. 
Katıksız 
  şehvetin ve sevincin.. 
Dünyaya 
  bir güzelliğin../.. 
   narinliğini 
anlatmak için gelmiş gibiyim.. 
Denizin çarptığı 
   kumsal 
ve bunaltıcı yaz gecesi.. 
Dünyaya 
  bir yaz gecesinin 
    bunaltısını 
anlatmaya gelmiş gibiyim. 

Ey bırakıp gitmek... 
Yıldızlar ve 
  taptaze bir şey... 
Bir aşkın 
  pırıl pırıl 
   edişi seni... 

Boynunun ve 
   omuzlarının narinliği.. 
Dudaklarının üstündeki 
   ter damlası... 
Kayar gibi uzanışı 
   kollarımda vücudunun.. 
Beyaz bir 
  ırmak gibi... 
Yaşanmış ve yaşanacak 
   bütün aşkların 
     baygınlığını yaşamak seninle... 
Vücudun üstüne 
   yazdığım bu şiir 
senin bir zamanki 
   güzelliğinin 
     tanıtı gibi kalmalıdır.. 
Sevgilim, gövden 
   sinerdi gövdeme.. 
Çocuk ve 
  günahkâr başın 
    dinlenirdi omzumda... 
  

Her şey bitiyor 
   ve 
  yorulduğumu düşünüyorum 
Akşama 
  yemek hazırlıyor bir kadın.. 
Kocası, gömleğinin 
   kollarını kıvırmış 
      camdan bakıyor... 
Terzi kızlar 
  atelyeden çıktılar. 
Akşam hazırlığı. 
   hüzün. 

Bir odada 
  beni beklediğini düşünüyorum.. 
Seninle dolu bir oda.. 
Seslerimiz 
  tanıdığında birbirini 
     ve gülüşlerimiz.. 
Ve hüzünlerimizin 
   anlaşıldığında 
     kardeş olduğu.. 
Boynunu yeniden 
   sevgiyle öperim 
parmaklarının 
   ucunu... 
Gençliklerimizin 
   birbirine karıştığı 
     düşüncesiyle çoğalarak...