Bela Çiçeği

Attilâ İlhan

alsancak garı'na devrildiler  
gece garın saati bela çiçeği  
hiçbir şeyin farkında değildiler  
kalleş bir titreme aldı erkeği  
elleri yirtilmisti kelepceliydiler  
çantasını karısı taşıyordu  

hiç kimse tanımıyordu kimdiler  
gece garın saati bela çiçeği  
üçüncü mevki bir vagona bindiler  
anlaşıldı erkeğin gideceği  
bir şeyden vazgeçmiş gibiydiler  
bir türlü karısına bakamıyordu  

ayaküstü birer bafra içtiler  
gece garın saati bela çiçeği  
şimdiden bir yalnızlık içindeydiler  
karanlık gelmişi geleceği  
birdenbire sapsarı kesildiler  
vagonlar usul usul kımıldıyordu