Tevfik Fikret
Yine birlikte toplamışlardı On gün evvel bu hoş çiçeklerden Seni ey mevt! Kim hatırlardı O bahar hayatı süslerken? Şimdi yalnız, önünde boşluklar Düşünür hep o ayrılık demini... Pek bunaldıkça aldatır, oyalar Bu çiçeklerle reng-i matemini. 1900