Bebeklerin Ulusu Yok

Ataol Behramoğlu

İlk kez yurdumdan uzakta yaşadım bu duyguyu  
Bebeklerin ulusu yok  
Başlarını tutuşları aynı  
Bakarken gözlerinde aynı merak  
Ağlarken aynı seslerin tonu  

Bebekler çiçeği insanlığımızın  
Güllerin en hası, en goncası  
Sarışın bir ışık parçası kimi  
Kimi kapkara üzüm tanesi  

Babalar çıkarmayın onları akıldan  
Analar koruyun bebeklerinizi  
Susturun susturun söyletmeyin   
Savaştan yıkımdan söz ederse biri  

Bırakalım sevdayla büyüsünler  
Serpilip gelişsinler fidan gibi  
Senin benim hiç kimsenin değil  
Bütün bir yeryüzünündür onlar  
Bütün insanlığın gözbebeği  

lk kez yurdumdan uzakta yaşadım bu duyguyu  
Bebeklerin ulusu yok  
Bebekler, çiçeği insanlığımızın  
Ve geleceğimizin biricik umudu...