Kelebek III

Erkan Bal

bütün şiirler Rosa içindir.

bir yudum
çayda iki damla can
bir kaşığa sarılıp birlikte
döndükçe sarhoş su damlası 
dudaklarda yarım şeker tadı
muhabbet kuşu deliliğinde
anlamsız şarkılar
sen sevdalı bir gecede 
getir bana seni

mola verdin mi pınar başlarında
sıcak bir yaz günü terledinmi 
ve coşkulu akan bir pınarın 
sesinde yıkadın mı ellerini
gölgesinde güzel ağaçların 
önce, serinliği ateşi tatmış
elleri hisseder insanın 
içersin bir yudumda kana kana
dinmeyen bir pınardır, sevin

bir düş ülkesinin
mecnun masalı bu
yorgun, soluk soluğa
gözlerinde ateşe bakar
birde geride kalan yollara
değerdi yaşamaya ömür boyu
eteklerinden kopup geliyor her şey
nice dağların tepesinde rüzgar


sevi, perisini buldu 
yorgun bir kelebek düşü 
hep bildiğin, aramadığın 
doğduğun dünden beri 
içimde özgür ve güçlü 
kanatlı rüyalarda vardın 
inanmadığım ülkelerin
keşfedilmemiş prensesi

uyku esir alır 
yorgunluğa eziliriz
hak ediyorsun herşeyi 
sevda dalı
ikincil bir yaşam sunsun
yeniden gelseydim derler 
ben de geldim şansımla
şansım bir tek sensin

mutluluk ağacımda
sevinç çiçeğimdin
aldın, verdin ve beni yendin 
paylaştığın sevi sardı
yüreğimin yüreğinde evi vardı

iki şımarık çiçek
dileğinde ifadeler
ellerini serbest bırak 
zorlama sakın hiçbir şeye
ne ürk ne de beklenti say
yazmayı sevdiğim kadar 
kalbine yaslanıp dinlemeyi 

bana sen canı anlat
kuş kalbinin sevincini
kıpırtıları ve sarsıntıları 
ürkmeden, beklentisiz 
bilerek özgür ve rahat

esaretiyle mutlanma çabası ellerin 
içeriği içten hisleri 
iletmekten ötesi kelimelerin
kıpırtılar bir seviyi anlatır 
daha saçlarından söz etmemişsem
gözlerinden bile 

yürek ürkütmez ki
bu bir sevi paylaşımı
bizim kelimelerimiz
söylemekten ürke ürke 
mapuslarda tükettiğimiz 
çizgisini bilir dilimiz
öyleyse korkma, söylemeliyiz

sen temiz bir bahar havası
ve sırtımı yasladığım söğüt ağacı 
öyle sızıları var ki yüreğimin
varlığın yenerken hoyrat ve zalim

 
kader, keder
istenmeyen misafirler
yetiştirip büyüttüler bizi
hüznün kollarında 
onlar gitsin
duyarsız sevgisiz insanlara
seviyi öğretsin ...

Kaynak: Kelebek Düşünde Sevi 1999