Sâdece ayna var, Ötesi yokluk. Sesler her cenâhtan, herkes, her yerde. Öyle bir var, var ki; Yok bile yok... Gördüğüm, duyduğum Her ama her şey, Sâdece perde. Kırk beş kere döndüm, öyle diyorlar Bu mel'un yerde. Söyleyense, hücrem. İşte, aynalar... Bir var, bir yok bile değilmiş oyun. Belki hem var, belki de hiç yok. Bir yok ki, çokluk... Sizi bilmem amma, benim hücremde Varsa, bir ayna var, Ötesi yokluk... Ankara - 2004 Kaynak: Can Yazısı