Bir Ermeni General

Ataol Behramoğlu

Usanıp sevişmekten bir ermeni general  
Atıvermiş kendini senmişel kulesinden  
Bir çocuk ki öperken uzanır annesinden   
O çocuğu boynundan asıvermeli derhal  

Çünkü sığmıyor çocuk koskocaman adama  
Çünkü tuhaftır biraz, çocuk olmak eskiden  
Sahi, civcivler vardı-bazen anlatır annem  
Ne güzel bükermişim boyunlarını ama  

Ve ben o dar büyücü -upuzun kara şapkam  
Yeniden doğururken alışkın bir tavşanı  
Kendime iğretiyim-yani bir kasabalı  

Yani her direnişi çağda kızla sonlanan  
En yeni senaryoda en eski esas oğlan  
Bir ermeni general -yakası madalyalı