Siginak

Nihat Behram

Yedegimde hep bir şiir olmali 
Korusun diye beni, 
Sarsin 
Solusun diye... 

Yedegimde hep bir şiir olmali 
Dilegimce degiştirebildigim 
Degiştikçe beni de degiştiren 
Yüregimle sindigim, 
Kimsenin bilmedigi, 
Acisina başka aci 
Sevincine başka sevinç degmemiş, 
Canim gibi 
Yok etmek hakkini kendimde gizledigim 
Ömrümce çilgin, gönlümce engin, 
Yeni dogmuş bebeklerin sesiyle 
Yankisi ufkuma dokunurcasina yakin 
Solugumda kivilcim, dudaginda gül 
Yaşamaya dügümlü, 
Goncalar kadar körpe 
Dalgalar kadar hirçin 
Kavuşmamiz olanaksiz birine sakladigim, 
Mahrem, bagişiksiz, 
Mazlum bir şiir 

Yedegimde hep bir şiir olmali; 
Çirpindigim geceler 
Yetişip yatiştiran 
Esinlenip dindigim, 
Duygusu sagilmamiş, 
Üşüse soluverecek, 
Pürüzsüz, bir başina incecik, 
Gülüşü gülüşüme denk, andikça parildayan 
Andikça parildadigim, 
Kanmayan, kandirmayan; 
Öfkesi kirlenmemiş, 
Zehri gibi kendi hayatimin 
Ayrilik yaralarini sarilir sanmiş, 
Sürgün, ürkütülmüş, 
Üzgün bir şiir. 

Yedegimde hep bir şiir olmali 
Yuvasinda ilk kez uçan serçe gibi telaşli, 
Şafakta kuzulamiş karaca gibi baygin, 
Ulaşinca çilginliga kirilan dallarda ömrün 
Yanarak uguldayan 
Yanarak uguldadigim... 

Yine daldim da kendi düşüme 
Hasretin kanayişi bitermiş sandim... 
Beni şiirler bagişlasin!