Denizin Kentini Yaktım

Sezai Karakoç

Denizin kentini yaktım
Vızıldayıp duran kafamın ortasında
Denizin kentini yaktım
Hurma şırıltılarıyla
 
Denizin kentini yaktım
Beni çocukluğumdan koparan
Denizin kentini yaktım
Bir kent kadın kabuklarından
 
Denizin kentini yaktım
Miras kalmış bir alevle
Denizin kentini yaktım
Veli ağaçlarla kalbi atan mermerle
 
Tanrıyı anarak kalbi atan
Cami sütunları boğdu
Sararmış gözyaşlarıyla
Kararmış denizin kentini
 
İstanbul ey sevgili şehir
Dön dön karadan gelen sesime
Son veren zaman yatırında 
Denizden getirilen biçimine

Kaynak: Zamana Adanmış Sözler