İkinin Şiiri

Yılmaz Odabaşı

bugün iki kez yağdı yağmur 
iki kez eskidim sanki 

iki ömrü kolkola yaşadım 
biri nergis bahçesi, diğeri mahşer yeri 

hep iki şömine yandı yüreğimde 
birinde ateşti diğerinde kül 

ve iki kez aşık oldum 
bundandır iki kez ölmüşlüğüm 

sonra bir serüvende ikiye böldüm ömrümü 
şimdi sömestrdeyim 

ilk iki kitabımdan sonra sıtmaya tutuldu coşkum 
daha depremlerdeyim 

ve iki kere iki 
kitabımda benim 

ya çok eder  
ya sıfır...