Uslanan
Mehmet Nacar
Kimlere gülümser, kimlere bakar?
Bir dalar denize, bir geri çıkar.
Narin bedeninden damlalar akar,
Düşen her damlayla ıslanan benim.
Kumlara serilip, uzandığında,
Binbir ışıltıyla bezendiğinde,
Sahilde salınıp, gezindiğinde,
Ah ile, vah ile beslenen benim.
Bülbül gibi öten, gülen, gülüşen,
Bakışları cennet, bedeni gülşen.
Hem doğarken şanslı, hem doğuştan şen,
Hüzün dağlarına yaslanan benim.
Şimdi uzaklarda, bensiz dolaşır,
Tatlı bakışını elle bölüşür.
Her adım atışı bana ulaşır,
Ayak izlerini kıskanan benim.
O sır öğretmeni, ben okuluydum.
O vefalı yolcu, ben de yoluydum.
Bir zaman çılgındım, deli doluydum,
Hasret sopasıyla uslanan benim.
Gaziantep
Mehmet Nacar
|
Puan: 2.7142857142857 / 7 Oy
Arkadaşına Gönder 
Yazdır 
Hata Bildir
Bu şiire link vermek isterseniz aşağıdaki linki kullanabilirsiniz
Bu şiire bir forumdan link vermek isterseniz aşağıdaki linki kullanabilirsiniz