Bilemiyorum
Ziya Osman Saba
Bilemiyorum yillardir neredeyim?
Hergün yedigim ekmek, susayip içtigim su,
Kolundan tutup gitmek istedigim kadin,
Yaşamak kaygisi, gök hasreti, ölüm korkusu,
Ve Rabbim senin adin!
Yillar var ki içindeyim hayatin.
Aniyorum gençligimi, özlüyorum çocuklugumu,
Fakat bilemiyorum yarini.
Bilemiyorum Rabbim, maksadini, kararini.
Hepimiz işte dünyadayiz,
Yataktaki hastamiz, topraktaki ölümüz;
Neyiz, ne olacagiz?
Birşey bilmiyorum... Nefes almaktayim yalniz.
Rabbim! beni yaratmişsin,
Insan şeklinde görünüyorum,
Terlerim yazin, üşürüm kişin,
Düşünüyorum, düşünüyorum...
1940
Ziya Osman Saba
|
Puan: 3.5555555555556 / 9 Oy
Arkadaşına Gönder 
Yazdır 
Hata Bildir
Bu şiire link vermek isterseniz aşağıdaki linki kullanabilirsiniz
Bu şiire bir forumdan link vermek isterseniz aşağıdaki linki kullanabilirsiniz