Kuşluk vakti taşradan atılan taş Kırar şehirlerin kör camlarını Ağıtlı ananın gözündeki yaş Küskün kundaklara sarar yarını! Ağlar eşiklerde körpe bir bakış Kurşun, masalların bittiği yerdir Karanfili kefenleyen kara-kış Baba’nın attaya gittiği yerdir Kar altında çiçek açmış bir tabut Uçurumda çığlıklanan ses yetim Bir sır gibi yüreğinde saklı tut Sabır, sana ilk ve son vasiyetim!