Ravza İştiyakı

Ben bir garib ve âvâre,
Oldu kalbim pâre pâre,
Tutuldum o gülizâre
Arz eyleyin bunu yâre, 
Dîvâne etti beni,
Böyle ağlattı beni. 
Bilmez oldum sağ u solum,
Ve, yitirdim doğru yolum;
Gece-gündüz hep melûlum,
Bir bîçâre zayıf kulum...
Dîvâne etti beni,
Böyle ağlattı beni. 
Gönül yaslı, gözler çağlar,
Bu hasret sînemi dağlar,
Kederli bahçeler bağlar;
Ağlıyor hâlime dağlar...
Perişân etti beni,
Böyle ağlattı beni. 
Dolaşırken hep mestâne,
Uğradı yol gülistâne,
Ravza namlı bağistâne;
Sığmaz dünyada destâne...
Perişân etti beni,
Böyle ağlattı beni. 
Bozup attı her fendimi,
Bilmez oldum ben kendimi;
Nâm u nişânı, erdemi
Mecnûnların budur demi...
Dîvâne etti beni,
Böyle ağlattı beni.