Şimdi aşk kaçmiş bir ilmektir gövdenin örgüsünde, Uykusuz bir gecenin çitlerine takilan. Sokulur durmadan uzayan ipligiyle, Sarilir mekigine sabahin Ürkek bir güvercin halinde. Ve sen eksildikçe o güvercin tamlanir, Kanatlanir böylece köpüren özlemiyle. Uçar gider geçmiş bir günün ardindan, Bir tüy kalir geriye senin bittigin yerde.