Ay Zeytin Gece

Murathan Mungan

Kamçılı karanlıktı geldin üstüme 
Bütün masalları dolaştın 
Ay zeytin gece 
Ay vurmuştu alnına 
Perçemlerin Tokat akıtması 
Yorgundu atılmış yılan derisi 
Değiştirilmiş güvercin gömleği tende 
Nereye gidiyorsun, dedim 
Zeytinlerin arasından 
Siste silinip giderken yollar 
Aydı zeytindi geceydi 
Korkmadım bağırdım ardından 
Aydaki zeytindeki gecedeki delikanlı 
Nereye böyle 
Aldı rüzgar sesimi duyurmadı 
Vurdu geçti durduğum yeri 
Gümüşünü silkeledi yüzüme 
Atının kanatları 
Ben öldüm, ölüm bulunamadı 
Kamçılı bir karanlıktı 
Hikayemin gecesini dürdüm de 
Kimse çıkamadı dışarı 
Ay kaldı zeytin kaldı gece kaldı 
Sis kaldı yollar kaldı 
Karanlıktı