Sen Varsın Yetiyorsun Palyaço Olmaya

Akgün Akova

yeri geldi söylüyorum kan grubum A Özlem pozitif 
doktorlar hemşireler şaşırmasın 
sivrisinekler şaşırmasın 
ben hayatta bir kez şaşırdım günümü, seninle uyanınca ilk 
düşlerimi dağa kaldırdın, kanıma işledin, yangın çıkardın 
n'apalım senin huyun da böyle 
onca bok çuvalının yanında ipekböceği olmak 
ilkyardım çantası olmak, dalgakıran olmak 
senden önce turnayı gözünden vurmak kim 
                                                     kıvırcık saç sokağı kim 
ben konserve kutularıyla, kuru ekmekle, 
                                                     bozuk paralarla büyüdüm 
büyüdüm adam olmadım ben oldum 
iyi ki ben olmuşum yahu aferin bana 
çok şeyde gözüm yok, kalabalık öpüyorsun yetiyor 
ilk öpüşmemizde yoksulduk, birkaç kişiydik 
sen 
ben 
elimizde birer tane dondurma 
çekingenliği de ekle virgülden sonra, küpelerini de 
topu topu bu kadardık 

şimdi azdık mı, hoppa şina şina nay şina nay nay 
                                        şina nay yavrum şina nay nay 
sonra mavi dönemi Picasso'nun 
bir cigara içimi 
sabahçı kahveleri sonra 
dut ağaçları 
onlarda gözüm yok, beni anlıyorsun yetiyor 
bir takım elbise gibi bakmama peşindeyiz dünyaya 
ütülü pantalon, temiz gömlek, ceket kravat toplamı olarak 
                                                     yaşamama peşindeyiz 
yeri geldi söylüyorum 
çok şeyde gözüm yok, sen varsın yetiyorsun palyaço olmaya 
elimizden geleni yapalım güzelim, bütün insanlar gülsün 
Afrikalı çocuklar, hamallar, kötü kadınlar 
hapistekiler 
üzgün yüzlüler gülsün 

yeri gelmişken 
palyaçolara en içten selamlar sevgiler