Bak Fena Olur

Akgün Akova

bir gün ayrılırsak 
sevilmekten eskimiş bir renk sanırım kendimi 
gözbebeğime bakarım senin yüzüne özgü 
gece gece 
abone olduğumuz o parkta bulurum kendimi 
köşe bankta sırt üstü yatıyorumdur 
söylemem gerek mi bilmem, zırlıyorumdur 
rıhtımlar dolusu narçiçeği sen 
birkaç ton körkütük ben 
bir öyle bir böyle sanıyorumdur kendimi 

bir gün ayrılırsak 
gülkurum, çılgın diye an beni 
de ki bulutlanarak, onu sevdim gibi 
kellesi kulağı düşüktür şimdi ayrılmışlıktan 
göğün beline keman teli sarıyordur 
her zamanki gibi 
de ki 
kulağına doldurduğu denizler seslenip gidiyordur 
sözcükleri muz gibi soyuyordur ortalık yerde 
yine Şiirzade Akgün Efendi sanıyordur kendini 

bir gün ayrılırsak 
dövünen çok olur, sevinen daha da çok 
takla atanlar olur haber üstüne 
göbek atanlar 
ülseri azanlar olur 
bir gün ayrılırsak 
bak fena olur