Sonrası...

Gültekin Samanoğlu

Bir türlü hiç bu kadar uzun olmadık
Hep ayakta, hep yanyana, hep bekleyiş; 
Ama hiç yorulmadan, hiç yüksünmeden. 
 
Suskun dakikalar ümitlerce geniş, 
Gülümsemeler hayallerime katık 
Ve kaçıncı fırsattır, hoyratca giden? 
 
Bu en kısa uzun olmak, bu en kısa 
Esnemeler dönük; çaresiz, yorgun. 
 
En yeniden en uzağa bir kuş uçar, 
Bencileyin kaçan fırsatlara vurgun; 
Geri dönse, alınyazımı okusa 
Bilsem artık, bu tükenmezlerde ne var?.. 
 
Aslında beklenmedik dar zamanlardır, 
Bütün "keşke"lerden öç almaya durmuş 
Özleyişleri, doyasıya emziren. 
 
Eskimeyen "ah"lar ne: yeniden doğuş. 
Sonrası aşk; gözü kör, kulağı sağır 
Ve ayrık otu gibi durmadan süren...

Kaynak: Uzun Vuran Gölge