Viya Böyle (*)

Mehmet Süreyya Timur

Yittin kıyısız kaldım 
Karasız fenersiz halatsız 
Pusulasız haritasız rotasız 
Acıya iskandil ediyorum boyna 
Kaç kulaç eder ki benim şu aşkım 
Alargada durmayı öğretti bana  
Hüzün tarıyor yalnızlığa attığım demir 
Umudundan aldığım her kerteriz yanlış 
Hesap yanlış hayat yanlış aşk yanlış 
Oysa rıhtımlar halatlar sığ yerleri 
En iyi bildiğim şeylerdi 
İçe içe öğrenmiştim 
Ustalık yetmiyor sevgilim 
Ancak aşk öğretiyor adama 
Bi hayatın batacağı yeri 
Ardımdan güz seslerini topla 
Laciverdin mora kesmesine göz yum 
İyodu körelt 
Aşka yanaşmasını bilmeyen bi kaptan 
Denize defnedilmeli


*Denizcilik terimi: böyle kal, böyle dur anlamında..