Aracı

Oktay Rıfat Horozcu

Bağlı kollarımı çizmek kimin aklına gelir 
kelepçeli o zamanlar 
bir kız kaşıkla su içirir 
başımı çevirince -yeter demekti bu- 
kaybolurdu 

büyük ağaçların gölgesiyle 
geldiği çok oldu 
arada bir geceleri yarı çıplak 
ve daha çok 
saçları uzadıkça 

denize inerdik 
ben yüzerdim o girmez 
rıhtımdan suya bakardı 
denizden çıkardım 
yok 

şaşırmazdım 
ben onun doğumunu bilirim 
doğmadan öncesini  
yokluğunu.