Ayrı Ayrı

A. Kadir Bilgin

Kaçamak bakışlarımız dokunurdu birbirine  
suçlu suçlu yürürdük  
gülmeyi konduramadan dudaklarımıza  
acılarla delik deşik  
bir olgunluk izlerdi gölgelerimizi  
yağmur ıslatırken kaçak evi  
kimsesizliğimiz ayrı ayrıydı.  

Aslında yakamıza yapışmasaydı aşk  
sahtekarlar cennetinde çakışmasaydı yollarımız  
sen ve ben  
pekala kandırabilirdik kendimizi  
mutluluk oynayarak ayrı ayrı  
yas  
içimizde uzun yolculuğa çıkmış olurdu  
ve bitmemiş olurdu takas.