Mavi, Maviydi Gökyüzü

Ahmet Hamdi Tanpınar

Mavi, maviydi gökyüzü 
Bulutlar beyaz, beyazdı 
Boşluğu ve üzüntüsü 
İçinde ne garip yazdı... 

Garip, güzel, sonra mahzun 
Iıkla yağmur beraber, 
Bir türkü ki gamlı, uzun, 
Ve sen gülünce açan güller. 

Beyaz, beyazdı bulutlar, 
Gölgeler buğulu, derin; 
Ah o hiç dinmeyen rüzgar 
Ve uykusu çiçeklerin. 

Mor aydınlıkta bir çınar 
Veya kestane dibinde; 
Mahmur süzülen bakışlar 
İkindi saatlerinde.... 

Birden gülümseyen yüzün 
Sabahların aynasında 
Ve beni çıldırtan hüzün 
İki bakış arasında. 

Kim bilir imdi nerdesin? 
Senindir yine akşamlar; 
Merdivende ayak sesin 
Rıhtım taşında gölgen var.