Gövdemdeki Kurt

Nazım Hikmet Ran

Sen 
benim 
minare boyunda çam gövdeme, 
yumuşak 
beyaz 
bir kurt gibi girdin, 
kemirdin! 
Ben 
barsaklarında solucan Makdonaldı besleyen 
İngiliz amelesi gibi taşıyorum 
                                        seni içimde! 

Biliyorum 
          kabahat kimde! 

Ey ruhu lordlar kamarası kadın! 
Ey uzun entarili tüysüz Puankare! 
Karşımda: 
demirleri kıpkızıl 
                  bir şimendifer ocağı gibi yanmak 
senin en basit hünerin; 
yine en basit hünerin senin 
buzun üstünde bir paten gibi kıvranmak! 

Soğuk! 
Sıcak! 
Kaltak! 
dur! 
Yumuşak 
          beyaz 
                kıvrılışlarınla 
                               beynime giriyorsun 
                                                      kemiriyorsun! 
Oraya giremezsin! 
Onu kemiremezsin! 

Yumuşak 
beyaz 
kıvrılışlarıyla 
beynime giren kurdu 
çürük bir diş çeker gibi söktüm! 
Epeyce ter döktüm! 
Bu sonuncuydu 
                 bir daha olmayacak!

1924