Öldürdüğümüz

Fazıl Hüsnü Dağlarca

Geceyle parlayan gözleri vardı,
Cesurdu, cesurdu ziyade.
Nasıl ki çekti bizi,
İstifade.

Karanlık mağaranın kapısında durduk,
Geçerken bıraktık taşı.
Sustu büyük bağırmasında,
Gecelerin ve ormanların sırdaşı.

Artık bizim gibi değil,
Su içmez, kımıldamaz.
Uyanıklığı hiç yok,
Uykusu az.

Öyle garip ve öyle sade,
Süsler yapacağız süslerinden.
Tüyleri gibi aydınlık,
Ve bir şey görmeyen.

Hazır, etrafın düşmanlığında,
Zaferin bitmez tükenmez yemeği.
Aklımızın, korkumuzun, ellerimizin,
Beraber yiyeceği !

Fazıl Hüsnü Dağlarca	|
Puan: 3.48 / 25 Oy 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Arkadaşına Gönder     Yazdır     Hata Bildir
Şairin diğer şiirleri Af Akşamı Ağır Hasta Akdeniz Şiirleri Anımsamalar - 86 Ankaralı Hasan Bağlamasını Yanından Ayırmazdı Asû Bir Memet Daha Bitmez Sessizlik Bu Eller Miydi Büyümek Cezayir Türküsü Çirkin Daha Us Dal Davet Dayak Deli Kuşun Öttüğü Deniz Feneri Destan Önü Dışardan Gazel Dolu Sokak Dosdoğru Dönüş Dört Yapraklı Çiçek Dünyaca Eski Kapı Geceye Karşı Müdafaa Geçen Şey Geri Verilen Göre Hayvanların Padişahı Gecedir İlk Suç İnönüler Kainatın Akşam Yoklaması Karanlık Yapı Kızılırmak Kıyıları Kocaman Bolu Korkuluğun Korkusu Kötü Mustafa Kemal Ölü Ötelerde Aramak Savcıya Seni Sevmek Simgelerde Yüzler Sivaslı Karınca Söyle Sevda İçinde Türkümüzü Sular Bizden Akıllıdır Tenha Utanç Kesiti Uyarı Vatan Türküsü Yarışma Yenilen Büyür Zaman Parıltısı
Bu şiire link vermek isterseniz aşağıdaki linki kullanabilirsiniz
Bu şiire bir forumdan link vermek isterseniz aşağıdaki linki kullanabilirsiniz