Yolcu
Mehmet Bozkurt Esenyel
Gümüşten işigini aydan dilendin
Gecelerin üstüne çektin perdeyi.
Yildiz oldun, göklerden yere elendin
Üfledin aşk agacindan yapilmiş neyi.
Yolun çakil degildi, çiçekler dikensiz
Rüyalarini gördün durgun sularda.
Yaşadin kişta yazda baharda
Yürüdün için ferah, yürüdün ayni iz.
Tükenmez sandin yolun,
Çiçekler sararmaz, kurumaz sandin.
Işte, bak gökler yarildi
Yagmur, yagmur...
Dökülüyor tanrinin gözyaşlari.
Seller, uçurum açti: Durabilirsen dur.
Hangi yolcu yolunun sonuna varmaz?
Haydi yürü! Yolcu yolunda gerek,
Barinacak bir yer bul kendine.
Bu yolun sonunda en büyük gerçek.
Yagmur, yagmur, işliyor iliklere...
Yolun bitti.
Sigin artik selviliklere.
Edirne - 1945
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim
Mehmet Bozkurt Esenyel
|
Puan: 1 / 4 Oy
Arkadaşına Gönder
Yazdır
Hata Bildir
Bu şiire link vermek isterseniz aşağıdaki linki kullanabilirsiniz
Bu şiire bir forumdan link vermek isterseniz aşağıdaki linki kullanabilirsiniz