Gölgesi

Tuğrul Asi Balkar

hep bir gölgeyle saklandı yüzüm fark edilmedim
kimi mutluluktan derdi kimi umutsuzluktan
bense bilirdim senin gibi, yıllar öncesi
alnımda seken bir kurşunun parlamasından
alnımda seken o kurşunun
beni hayata bağışlamasından

(durur izi sol üst köşesinde alnımın
yaşama atılmış bir çentik gibi)

hep bir gölgeyle saklandı yüzüm fark edilmedim
güneş doğudan doğardı sırtımı ona verirdim
güneş batıdan batardı sırtımı ona verirdim
tepede yükselirdi güneş her öğle vakti
bir saçak altı bulur beklerdim
uzasın diye gölgem - uzardı gölgem
uzasın diye gölgem - uzardı gölgem

(gölgem uzundur günahlarım gibi
gölgem uzundur günahlarım gibi)

öyle de denir - ki doğrudur:
gölgesi uzun olur hayata kısa gelenlerin gövdesi.

istemekle,
insanın başına gelmesi arasındaki fark! işte bu:
hayata kısa kalan bir adamın uzun gölgesi.

Tuğrul Asi Balkar	|
Puan: 2.2222222222222 / 9 Oy 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Arkadaşına Gönder     Yazdır     Hata Bildir
Şairin diğer şiirleri Tunçtan Bir Yalnızlık Tutu Vazgeçmeler Ustası Vox Clamantis In Deserto Yeryüzünde Yitirdiğim Bir Yağmur İzi
Bu şiire link vermek isterseniz aşağıdaki linki kullanabilirsiniz
Bu şiire bir forumdan link vermek isterseniz aşağıdaki linki kullanabilirsiniz