Şiirler, siirleri.org

Leb Demeden

Sabit İnce

Sezişin kuvvetli bilirim seni,
Leb demeden leblebiyi anlarsin.
Yaraliyim deyip de öldürme beni,
Ben ölürsem Sezini’yi yanlarsın...

Ayrılma diyorsun aşkın ardından,
Uyku girmez gece yarin derdinden,
Selam mı var yoksa canan yurdundan,
Esen yelden ne kokular dinlersin...

Pay çıkarmaz mıyım dostun derdinden,
Bu yüzden ayrıldım il’im, yurdumdan,
Hep koşturdum gonca gülün ardindan,
Az sözümden sen çogunu anlarsin.

Yüz çevirmem mah cemalden, güzelden,
Kertme yaptim zaten levh-i ezelden.
Bir cevap yazayim sana tez elden,
Belki Zeki gibi beni tanlarsin...

Bir bilirdim yedi imiş kapisi,
Hangi maddedendir acep yapisi,
Bir de mevcut degil mi ki hepisi,
Herşeyi söylersem beni Çanlarsin...

Deş bakalim körelenmiş közümü,
Iyi baksan seyrederdin özümü,
Türkçe yazar Türkçe derim sözümü,
Kuşmuyum ki beni Süleymanlarsin..

Gülün özündeki şerbet aramam,
Haddimi bilirim fazla varamam.
Mutlulugun adresi ne soramam,
Hüzün duraginda niye sonlarsin...

Arslan zannedirdim, korkuyor musun?
Pir kelimesinden ürküyor musun,
Yoldan şarampole sarkiyor musun,
INCE anlatmazsam nasil anlarsin?

Kayseri - 06.06.2000



Sabit İnce  |
Puan: 0.66666666666667 / 3 Oy
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
Arkadaşına Gönder     Yazdır     Hata Bildir
Bu şiire link vermek isterseniz aşağıdaki linki kullanabilirsiniz
Bu şiire bir forumdan link vermek isterseniz aşağıdaki linki kullanabilirsiniz