Aydınlığı Yüzünün

Kaan İnce

Sen ey sevdalı güzel
Gülüver n’olur bir kez olsun
Yüzünün aydınlığı denktir gün kavuşumuna
Gelecek seninle kırlara koşuyor
Geçmiş türküye dönüşürken ansızın damarlarında
Nasıl da korkusuz zaman
Oluşturuyor acıyı hüzünle el ele
Gülüver n’olur bir kez olsun
Ki yaşam sensiz olmaz
Sürekli avuçlarimdasin
Yeni filizlenmiş gögüslerini ellerin sagadursun
Dolunayin hizasinda bekliyorum
Kivilcimli öpüşlerini
Gel n’olursun

Kaynak: KAN, İzlek Yayınları, Mart 1997