Şiirler, siirleri.org

Sensin Yâr

Selçuk Bekar

Yollara düşüren, yollardan alan
İnsanı sensin yâr, insanı sensin
Çıkan ve çıkmayan bütün yolların
En sonu sensin yâr, en sonu sensin

Yağmuru boranı susuz illerin
Sen, yine sensin yâr, sen, yine sensin
Biraz gülümse de şu gönüllerin
Yangını sönsün yâr, yangını sönsün

Bir kere görün ki; sevenlerinin
Gözyaşı dinsin yâr, gözyaşı dinsin
Varlığa dizini döven birinin
Son hanı sensin yâr, son hanı sensin

Kul Hafînin derdi, aştı başından
Ne çektiyse, hepsi,
Senin aşkından
Yine de,
Çekilir değil karşından:
...Severse seni bu serseri sevsin
...Zırdeliler ona 'bir deli' desin

Seni sevmeyene diri mi denir
Koy, ölü densin yâr, koy, ölü densin
Bu hayâtın varsa sevilecek bir
Tek yanı sensin yâr, tek yanı sensin

Trabzon - 2005
Kaynak: Keşke Yazılmasaydı



Selçuk Bekar  |
Puan: 0.66666666666667 / 3 Oy
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
Arkadaşına Gönder     Yazdır     Hata Bildir
Bu şiire link vermek isterseniz aşağıdaki linki kullanabilirsiniz
Bu şiire bir forumdan link vermek isterseniz aşağıdaki linki kullanabilirsiniz