Çocuklar
Selçuk Bekar
Çocuklar var,
Çoğu seni unutmuş.
Çocuklar koşuyor ip-mip atlıyor.
Ben,
Uyur-uyanır seni yanımda
Bulamazsam diye ödüm patlıyor...
Evlerden geliyor, ellerden tutup
Çocuklar ağlıyor; ya anne, baba...
Parklarda salıncak, yolda araba
Onlar oyun diyor, ben sâbit fikir;
Merhaba kadim zikir,
Merhaba...
?En çok, yıllar önce? ben sevdim seni
?En çok, yıllar önce? özleyen bendim
Küçük kollarım çok açılmadı da;
Gösterememiştim ondan sevgimi...
Burası karanlık,
Ben üşüyorum,
Önce gelenler de üşümüş müydü?
Oyun sevmem, seni düşünüyorum,
Kimse benim kadar düşünmüş müydü?
Selçuk Bekar
|
Puan: 3.8571428571429 / 7 Oy
Arkadaşına Gönder 
Yazdır 
Hata Bildir
Bu şiire link vermek isterseniz aşağıdaki linki kullanabilirsiniz
Bu şiire bir forumdan link vermek isterseniz aşağıdaki linki kullanabilirsiniz