Yıldızlar

Behçet Necatigil

Seni karanlıkta yatırıyorlar.
Korkuyorsun geceden:
Bakıp bakıp pencereden,
Yatağına sokuluyorsun.

Ben hep eski yerimdeyim, biliyorsun.
Hava açık olduğu zamanlar
Beni seyrediyor, seviniyorsun.

Ne olurdu, ben de,
Sana göründüğüm şekilde
Odana gelseydim.
Ateşböcekleri gibi,
Küçücük avucunda
Yanıp yanıp sönseydim.

Seneler geçip gider, büyürsün.
Bir gün olur, hepsi biter:
Endişeler, o çocuk üzüntün
Hepsi biter.
Aydınlanır seninçin geceler,
güneş gibi görünürsün.

Biraz sabır, küçük çocuk, biraz sabır.
Ama Allah'ın koyduğu yerde,
Yıldızlar daima yalnızdır.

Behçet Necatigil	|
Puan: 3.9285714285714 / 14 Oy 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Arkadaşına Gönder     Yazdır     Hata Bildir
Şairin diğer şiirleri Abdal Aile Astar Aşk Duyarlığı Aşk Gelmiş Cihana Barbaros Meydanı Başsağlığı Bir Birey, Bir Rapor Bir Kış Akşamı Çağın Tanığı Olmak Çatışma Çocuklar Donmuş Dallarda Çiçek Dönme Dolap Duman Edebiyat Matinesi Evin Halleri Evler Geçim Gençken I Gizli Sevda Hassas Terazi Kahveci Kız Karasevda Kır Şarkısı Kızlar Kirli Soru Kitaplarda Ölmek Kokteyl Parti Korku Çiçekleri Kovboy Filmleri Küskün Yolcunun Türküsü Lades Mekik Ölü Çizgi Saklı Su Sen, Ben, O!.. Ses Sevda Peşinde Sevgilerde Sokaktan Gelmek Solgun Bir Gül Dokununca Şairler Şayet Aşk Temmuz Tikleri Ters Yüz Tozpembe Yarı Gece Yay Yine Zor Geçit
Bu şiire link vermek isterseniz aşağıdaki linki kullanabilirsiniz
Bu şiire bir forumdan link vermek isterseniz aşağıdaki linki kullanabilirsiniz