Rabbim, Nihayet Sana

Ziya Osman Saba

Rabbim, nihayet sana itaat edecegiz...
Artik ne kin, ne haset, ne de yaşamak hirsi,
Belki her sabah vakti, belki gece yarisi,
Artik nefes almayi birakip gidecegiz...
Ben artik korkmuyorum, herşeyde bir hikmet var
Gecenin sonu seher, kişin sonunda bahar.
Belki de bir bahçeyi müjdeliyor şu duvar,
Birer agaç altinda sevgilimiz, annemiz.
Gece degmemiş sema, dalga bilmeyen deniz,
En güzel, en bahtiyar, en aydinlik, en temiz
Ümitler içindeyim, çok sükür ölecegiz...

1941

Ziya Osman Saba	|
Puan: 3.8 / 10 Oy 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Arkadaşına Gönder     Yazdır     Hata Bildir
Şairin diğer şiirleri Ahret Artik Yaşamak Için... Baharı Beklerken Yazılmış Şiir Ben De Beyaz Beyaz Ev Bilemiyorum Bir Oda, Bir Saat Sesi Bir Ölünün Arkasından Bir Sokakta Giderken Bu Rüzgar Bütün Saadetler Mümkündür Çocuklugum Geçen Zaman Güz Her Akşamki Yolumda Imkânsiz Tesadüfler Iyilik İstanbul Kurban Misakimilli Sokagi No.37 Nasil Anmazsin Ne Oldu Nefes Almak Nişanlılık Ölüler Sebil ve Güvercinler Sessizlik Yetişir
Bu şiire link vermek isterseniz aşağıdaki linki kullanabilirsiniz
Bu şiire bir forumdan link vermek isterseniz aşağıdaki linki kullanabilirsiniz